 |
| Κάντε κλικ στις μπλε σημάνσειςγια να δείτε τα κείμενα |
παιδείας δε και πόνου πολλού
και χρόνου μακρού
και δαπάνης ου μικράς
και τύχης δείσθαι λαμπράς. Περὶ τοῦ ἐνυπνίου, ἤτοι βίος Λουκιανοῦ
.
Για το εξαίσιο Ούτος Εκείνος που άκουσε στο όνειρο του ο Λουκιανός, (Των ορώντων έκαστος τον πλησίον κινήσας δείξε σε τω δακτύλω 1) αναφέρεται σε ομότιτλο ποίημά του ο Καβάφης.
-Αγροίκος• ειμί την σκάφην σκάφην λέγων. Αληθής Ιστορία.
-Αιθίοπα σμήχειν*επιχειρώ (ματαιοπονείν). Προς απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον (αγοράζοντα).
-Ακούοντες ου πάντες μαίνονται, «αλλ΄οπόσοι αυτών τη Ρέα λαμβάνονται. Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους.
-Ακραγαντίνοι τρυφούσι ως αύριον μεν αποθανείν, οικίας δε κατασκευάζοντας ως πάντα τον βιωσόμενοι χρόνον. Φάλαρις Α και Β
-Άκρω τω δακτύλων αψάμενος ηπίστατο. Δημώνακτος Βίος.
-Άλλο μεν αυτός (κύκλωψ), άλλο δε η λύρα υπήχει, ουδέ τη ηχώ αποκρίνεσθαι αισχυνομένη μη φανείη μιμουμένη τραχείαν ωδήν καταγέλαστον. Ενάλιοι διάλογο-Δωρίδος και Γαλάτειας..
-Η άμαξα τουν βουν πολλάκις εκφέρει.Νεκρικοί διάλογοι (Διογένους και Πολυδεύκoυς)
-Αμφιλαφεί (διφορούμενη) τη υποθέσει. Απολογία 8.2.
-Αμαθία μεν θρασείς, οκνηρούς δε το λελογισμένον απεργάζεται, του Θουκυδίδου λέγοντος. Προς Νιγρίνο επιστολή.
-Αναφύναι (ξεφυτρώνουν) καθάπερ τα λάχανα .Φιλοψευδής ή απιστών 3.6.
-Άνθρακες ημών ο ήσαν θησαυρός. Ζεύξις ή Αντίοχος
-Ανίπτοις ποσίν αναβαίνων επί το στέγος.
-Ανίπτοις ποσίν ρητόρων δάσκαλος. Ρητόρων δάσκαλος.
-Απανταχού τρίβωνες και βακτηρίαι (ράβδοι) και πήραι (δισάκια), πώγων βαθύς και βιβλίον εν τη αριστερά και πάντες υπερ σου φιλοσοφούσι. Δις κατηγορούμενος. 6, 4-7
-Απιστών άπασιν. Φιλοψευδής ή απιστών.
-Απόδειξις αναντίλεκτος. Ευνούχος.
-Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος o Ησίοδος έφη. Ερμότιμος ή περί αιρέσεων.
-Άνω γαρ ποταμών (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. Νεκρικοί διάλογοι. (Τερψίων και Πλούτων).
-Και την νύκτα όλην ελθόντες οδόν αργαλέα (δύσκολον) και τριών άλλων ημερών την οδόν ανύσαντες ερχόμεθα ες πόλιν της Μακεδονίας Βέρροιαν μεγάλην και πολυάνθρωπον. Λούκιος ή Όνος
-Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει. Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους.
-Γραιών μύθοι 9.16
- Δεινόν γε η άγνοια και πολλών κακών ανθρώποις αιτία, ώσπερ αχλύν τινα πραγμάτων καταχέουσα και την αλήθειαν αμαυρούσα και τον εκαστου βίον επηλυγάζουσα (επισκιάζουσα). Περί του μή ραδίως πιστεύειν διαβολή 1.1 (βλ. Η Συκοφαντία του Απελλή (Μποτιτσέλι)
-Ελέφαντα εκ μυίας ποείν. Μυίας εγκώμιον.
-Εν τω πυθμένι ο Θεός κατακρύψαι το φιλοσοφίας αγαθόν υπό την τρύγαν αυτήν. Ερμότιμος η περί αιρέσεων.
- Εν τη νήσω (εις Γυάρον νήσον των Κυκλάδων) έμεινεν αισχυνόμενος και τεθνεώτα απολιπείν τον φίλον.
Tόξαρις ή Περί φιλίας (Toxaris vel amicitia) 18.11
-Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή. Ερμότιμος ή περί αιρέσεων
-Την ευδαιμονίαν ζητούντες εν τω μέλιτι και ταις ισχάσιν (ξηρά σύκα). Δις κατηγορούμενος. Ηδύγαιον (ηδύς → γλυκύς) = σύκο.
-Ήν γαρ τούτο υπάρξη εύδια* πάντα και πλους ούριος και λειοκύμων ή θάλαττα και πλησίον ο λιμήν. -Σκύθης ή Πρόξενος.
-Ηλίου βολάς και ουκέτι πίλου (καπέλου) δεόμεθα. Ανάχαρσις ή Περί γυμνασίων (Anacharsis)
-Την ευδαιμονίαν ζητούντες εν τω μέλιτι και ταις ισχάσιν (ξηρά σύκα). Δις κατηγορούμενος. Ηδύγαιον (ηδύς → γλυκύς) = σύκο.
-Ήν γαρ τούτο υπάρξη εύδια* πάντα και πλους ούριος και λειοκύμων ή θάλαττα και πλησίον ο λιμήν. -Σκύθης ή Πρόξενος.
-Ηλίου βολάς και ουκέτι πίλου (καπέλου) δεόμεθα. Ανάχαρσις ή Περί γυμνασίων (Anacharsis)
-Θάττον γούν των επιορκείν τις επιχειρούντων έωλον θρυαλλίδα (σβηστό φυτίλι) φοβηθείη αν ή την του πανδομάτορος κεραυνού φλόγα. Τίμων ή Μισάνθρωπος.(Μετά 16 αιώνες ο Σαίξπηρ έγραψε τον δικό του Τίμωνα τον Αθηναίο και αργότερα ο Μολιέρος το Μισάνθρωπο)
-Θάττον πέντε ελέφαντας υπό μάλης κρύψειας ή ένα κίναιδον.
-Καθάπερ εν τη φάτνη κύνα μήτε αυτήν εσθίουσα των κριθών μήτε τω ίππω πεινώντι επιτρέπουσαν. Προς απαιδευτον και πολλά βιβλια ωνούμενον (αγοράζοντα)
-Κατά των απόντων λάθρα χρώμενος. Περί του μή ραδίως πιστεύειν διαβολή
-Καθάπερ ο λάρος (γλάρος) όλον περιχανών (καταπίνοντας) το δέλεαρ. Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων).
- Καθιζόμενος επί της κυματαγωγής (ακτής) αριθμεί τα κύματα. Ερμότιμος ή περί αιρέσεων
-Καθάπερ οι αλιείς εκ του καλάμου τα ιχθύδια. Ζεύς ο ελεγχόμενος.
-Κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω (τόπω). Πώς δεί ιστορίαν συγγράφειν 63.6
-Κεχρωσμένος μεν, το δε ενδόθεν πήλινον και εύθρυπτον. Λεξιφάνης 22.13
-Κυψελίβυστα έοικας έχειν τα ώτα. Λεξιφάνης
-Ιλιεύς (Τρώας) ων τραγωδούς εκμισθώσω. Ψευδολογιστής ή περί της αποφράδος
-Ιππείς ες πεδίον προκαλείν.Ψευδολογιστής ή Σολικιστής 8.12
-Ισοτιμία γαρ εν άδου και όμοιοι άπαντες. Νεκρ. διάλογοι Νιρέως και Θερσίτου και Μενίππου.
-Λίθους επαυτόν εν ταις χεροίν (και στα δυο χέρια), έχοντας. Βίος Δημώνακτος.
- Υπό μανδραγόρα (παραισθησιογόνο φυτό) καθεύδεις (κοιμάσαι) ούτε των επιορκούντων ακούεις ούτε τους αδικούντας επισκοπείς, Τίμων ή Μισάνθρωπος 2.9
-Μαρμαρυγάς (λαμπυρίσματα) των ποδών θεώμενος (βλέποντας), Περί Ορχήσεως
-Μη όναρ πλουτών λιμμώττης* ανεγρόμενος. Όνειρος ή Αλεκτρύων
-Μολυβδίνους έχων, έφη, πέδας εν βορβόρω κάθηται. Αλέξανδρος ή Ψευδομάντις.
-Νεογιλός(νεογέννητος) ο του βίου χρόνος προς τον πάντα τον αιώνα. Αλκυών ή περί μεταμορφώσεως.
-Νυν δε και έωθεν και μεσούσης ημέρας και νύκτωρ αεί υγιαίνων αναγκαίον. Περί παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική.
-Ουδέ πάσσαλόν καταλιπείν μοι. Δίκη συμφώνων.
-Οίκτιστον θέαμα πάσιν Σκύθαις. Προμηθεύς ή Καύκασος
-οὐ μετρίως ἐπὶ τούτοις ἀγανακτῶ καὶ πίμπραμαι (καίγομαι) δεδιὸς (φοβούμενος) μὴ τῷ χρόνῳ καὶ τὰ σῦκα τῦκά τις ὀνομάσῃ. Δίκη συμφώνων 7.16
-Ούτος οξύχειρ (Ερμής) εστί καθάπερ εν τη γαστρί εκμελετήσας την κλεπτικήν. Θεών διάλογοι.
-Ουκ εις κόλπον (κόρφος) πτύσας. Απολογία 6.2
-Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Χάρωνος και Μενίππου
-Όμοιον ως εί τις επί σταυρόν αναβήσεσθαι μέλλων το εν δακτύλω πρόσπαισμα (αμυχή) θεραπεύει.
-Ουδ΄όσον οι ακρίδες τον νουν έχοντας. Ζεύς τραγωδός.
-Το παραυτίκα (το στιγμιαίο) τις θεραπεύει, της των κολάκων μερίδος, Περί της Περεγρίνου τελευτής.
-Πένητες άνθρωποι και προς διανομάς κεχηνότες (χάσκοντας,), Περί της Περεγρίνου τελευτής
-Πολλοί γαρ επί τριβόλω διαρραγήναι (για τρεις οβολούς ξεραλυγγίζονται) 7.8
-Πειθώ τοις χείλεσιν αυτού επικαθήσθαι. Βίος Δημώνακτος.
-Το πύρ εκ του καπνού βιαζόμενος ή τον καπνόν φεύγων εις το πυρ ενέπεσον ή καπνόν φεύγων εις πυρ περιέπεσον Μένιππος ή Νεκυομαντεία
-Διέφυγε, ραφανίδι (με ρεπανάκι) την πυγήν* βεβυσμένος (στουμπουμένος), Περί της Περεγρίνου τελευτής
Συς (χοίρος), τον οδόντα θήγει (ακονίζει) και ο παράσιτος επί του συν αντιθήγει, Περί παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική.
-Το Αιγαίον ή το Ιόνιον διεπλεύσας επί ριπός (καλαμένια σχεδία. Ερμότιμος ή περί αιρέσεων
-Συναναχρεμψάμενος (φτύνοντας μαζί) τη ψυχήν μετά του φλέγματος. Όνειρος ή Αλεκτρύων 10.16
-Ου φιλόκαλοι γαρ, αλλά φιλόπλουτοι εισίν οι βάρβαροι εν τοις ώτοιν (δυαδικός αριθμός) ελλόβια (σκουλαρίκια) έχουσι, Περί του οίκου (De Domo).
-Χείλεα μεν εδίην (βρέχουν), υπερώην (Ουρανίσκο) δ΄ουκ εδίηνε. Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων).
-Τας χείρας ορέγοντα * εις τον ουρανόν. Περί του μή ραδίως πιστεύειν διαβολή .
-Το πράγμα χλεύη μάλλον ή επαίνων έοικεν. Υπέρ των εικόνων.
-Υψαγόραι (Καυχησιολόγοι) τινές και ουρανονογνώμονες. Ικαρομένιππος ή Υπερνέφελος 5.7
-Ψύλλων διαμετρούντας πηδήματα. Προς τον ειπόντα Προμηθεύς ει εν λόγοις
-Εξ ωού νεοττός ατελής υποκρώζων. Νεκρικοί διάλογοι (Τερψίων και Πλούτων).
-Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν (ποντικόν). Πως δει συγγράφειν ιστορίαν.
-Δεδιότες (φοβούμενοι) ώσπερ τον εχίνον (σκαντζόχοιρο) εις τας χείρας λαβείν. Δις κατηγορούμενος 34.13
-Αν κάψω, Δημώναξ, ξύλα χιλιών μνων (μια μνα = εκατό αττικές δραχμές), πόσες μνες καπνού θα γίνουν? -Ζύγισε τη στάχτη, είπε, και όλο το υπόλοιπο θα είναι καπνός.
Σατυρικά ψευδώνυμα στη εργογραφία του Λουκιανού
- Αψάμενος μτχ αορίστου του άπτω = εγγίζω, ακουμπώ.
- Παρρησιάζομαι = Ομιλώ ελεύθερα.
- Λιμμώτω, Αττικόλεκτον = Πεθαίνω της πείνας.
- Σμήχω = Τρίβω, σφουγγίζω.
- Εύδιος (ευ + Δίος = θείος), γαλήνιος.
*Τα λήμματα της Βικιπαίδειας με τις μπλε σημάνσης, καθώς και οΛουκιανός είναι δικά μου
-Θάττον πέντε ελέφαντας υπό μάλης κρύψειας ή ένα κίναιδον.
-Καθάπερ εν τη φάτνη κύνα μήτε αυτήν εσθίουσα των κριθών μήτε τω ίππω πεινώντι επιτρέπουσαν. Προς απαιδευτον και πολλά βιβλια ωνούμενον (αγοράζοντα)
-Κατά των απόντων λάθρα χρώμενος. Περί του μή ραδίως πιστεύειν διαβολή
-Καθάπερ ο λάρος (γλάρος) όλον περιχανών (καταπίνοντας) το δέλεαρ. Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων).
- Καθιζόμενος επί της κυματαγωγής (ακτής) αριθμεί τα κύματα. Ερμότιμος ή περί αιρέσεων
-Καθάπερ οι αλιείς εκ του καλάμου τα ιχθύδια. Ζεύς ο ελεγχόμενος.
-Κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω (τόπω). Πώς δεί ιστορίαν συγγράφειν 63.6
-Κεχρωσμένος μεν, το δε ενδόθεν πήλινον και εύθρυπτον. Λεξιφάνης 22.13
-Κυψελίβυστα έοικας έχειν τα ώτα. Λεξιφάνης
-Ιλιεύς (Τρώας) ων τραγωδούς εκμισθώσω. Ψευδολογιστής ή περί της αποφράδος
-Ιππείς ες πεδίον προκαλείν.Ψευδολογιστής ή Σολικιστής 8.12
-Ισοτιμία γαρ εν άδου και όμοιοι άπαντες. Νεκρ. διάλογοι Νιρέως και Θερσίτου και Μενίππου.
-Λίθους επαυτόν εν ταις χεροίν (και στα δυο χέρια), έχοντας. Βίος Δημώνακτος.
- Υπό μανδραγόρα (παραισθησιογόνο φυτό) καθεύδεις (κοιμάσαι) ούτε των επιορκούντων ακούεις ούτε τους αδικούντας επισκοπείς, Τίμων ή Μισάνθρωπος 2.9
-Μαρμαρυγάς (λαμπυρίσματα) των ποδών θεώμενος (βλέποντας), Περί Ορχήσεως
-Μη όναρ πλουτών λιμμώττης* ανεγρόμενος. Όνειρος ή Αλεκτρύων
-Μολυβδίνους έχων, έφη, πέδας εν βορβόρω κάθηται. Αλέξανδρος ή Ψευδομάντις.
-Νεογιλός(νεογέννητος) ο του βίου χρόνος προς τον πάντα τον αιώνα. Αλκυών ή περί μεταμορφώσεως.
-Νυν δε και έωθεν και μεσούσης ημέρας και νύκτωρ αεί υγιαίνων αναγκαίον. Περί παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική.
-Ουδέ πάσσαλόν καταλιπείν μοι. Δίκη συμφώνων.
-Οίκτιστον θέαμα πάσιν Σκύθαις. Προμηθεύς ή Καύκασος
-οὐ μετρίως ἐπὶ τούτοις ἀγανακτῶ καὶ πίμπραμαι (καίγομαι) δεδιὸς (φοβούμενος) μὴ τῷ χρόνῳ καὶ τὰ σῦκα τῦκά τις ὀνομάσῃ. Δίκη συμφώνων 7.16
-Ούτος οξύχειρ (Ερμής) εστί καθάπερ εν τη γαστρί εκμελετήσας την κλεπτικήν. Θεών διάλογοι.
-Ουκ εις κόλπον (κόρφος) πτύσας. Απολογία 6.2
-Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Χάρωνος και Μενίππου
-Όμοιον ως εί τις επί σταυρόν αναβήσεσθαι μέλλων το εν δακτύλω πρόσπαισμα (αμυχή) θεραπεύει.
-Ουδ΄όσον οι ακρίδες τον νουν έχοντας. Ζεύς τραγωδός.
-Το παραυτίκα (το στιγμιαίο) τις θεραπεύει, της των κολάκων μερίδος, Περί της Περεγρίνου τελευτής.
-Πένητες άνθρωποι και προς διανομάς κεχηνότες (χάσκοντας,), Περί της Περεγρίνου τελευτής
-Πολλοί γαρ επί τριβόλω διαρραγήναι (για τρεις οβολούς ξεραλυγγίζονται) 7.8
-Πειθώ τοις χείλεσιν αυτού επικαθήσθαι. Βίος Δημώνακτος.
-Το πύρ εκ του καπνού βιαζόμενος ή τον καπνόν φεύγων εις το πυρ ενέπεσον ή καπνόν φεύγων εις πυρ περιέπεσον Μένιππος ή Νεκυομαντεία
-Διέφυγε, ραφανίδι (με ρεπανάκι) την πυγήν* βεβυσμένος (στουμπουμένος), Περί της Περεγρίνου τελευτής
Συς (χοίρος), τον οδόντα θήγει (ακονίζει) και ο παράσιτος επί του συν αντιθήγει, Περί παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική.
-Το Αιγαίον ή το Ιόνιον διεπλεύσας επί ριπός (καλαμένια σχεδία. Ερμότιμος ή περί αιρέσεων
-Συναναχρεμψάμενος (φτύνοντας μαζί) τη ψυχήν μετά του φλέγματος. Όνειρος ή Αλεκτρύων 10.16
-Ου φιλόκαλοι γαρ, αλλά φιλόπλουτοι εισίν οι βάρβαροι εν τοις ώτοιν (δυαδικός αριθμός) ελλόβια (σκουλαρίκια) έχουσι, Περί του οίκου (De Domo).
-Χείλεα μεν εδίην (βρέχουν), υπερώην (Ουρανίσκο) δ΄ουκ εδίηνε. Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων).
-Τας χείρας ορέγοντα * εις τον ουρανόν. Περί του μή ραδίως πιστεύειν διαβολή .
-Το πράγμα χλεύη μάλλον ή επαίνων έοικεν. Υπέρ των εικόνων.
-Υψαγόραι (Καυχησιολόγοι) τινές και ουρανονογνώμονες. Ικαρομένιππος ή Υπερνέφελος 5.7
-Ψύλλων διαμετρούντας πηδήματα. Προς τον ειπόντα Προμηθεύς ει εν λόγοις
-Εξ ωού νεοττός ατελής υποκρώζων. Νεκρικοί διάλογοι (Τερψίων και Πλούτων).
-Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν (ποντικόν). Πως δει συγγράφειν ιστορίαν.
-Δεδιότες (φοβούμενοι) ώσπερ τον εχίνον (σκαντζόχοιρο) εις τας χείρας λαβείν. Δις κατηγορούμενος 34.13
-Αν κάψω, Δημώναξ, ξύλα χιλιών μνων (μια μνα = εκατό αττικές δραχμές), πόσες μνες καπνού θα γίνουν? -Ζύγισε τη στάχτη, είπε, και όλο το υπόλοιπο θα είναι καπνός.
• Κυκεώνα πιών εις εκκλησίαν πορεύεσθαι.• Και το μύρον φάσκειν (ισχυρίζεται) ουδέν του θύμου (θυμάρι) ήδιον (γλυκύτερον) όζειν • Και μείζω του ποδός τα υποδήματα φορείν • Και μεγάλη τη φωνή λαλείν • Και τοις μέν φίλοις και οικείοις απιστείν• Και αναβεβλημένος άνω του γόνατος καθιζάνει (κάθεται), ώστε τα γυμνά αυτού φαίνεσθαι- Θεοφράστου Χαρακτήρες, Αγροίκος 4.2-4.9
- Κρανίων Σκελετίωνος Νεκυσιεύς φυλής Αλιβαντίδος (νεκρόπολης) Μέννιπος ή Νεκυομαντεία
- Μεγαπενθής Κατάπλους ή Τύραννος
- Παρρησσιάδης Αληθίωνος Ελεγξεκέους
- Μεγακλής (κλέος= δόξα)
- Αντίφιλος
- Μεγαλώνυμος
- Θεόμνηστος
- Τυχιάδης
- Σώπολις
- Αττικίων
- Αψάμενος μτχ αορίστου του άπτω = εγγίζω, ακουμπώ.
- Παρρησιάζομαι = Ομιλώ ελεύθερα.
- Λιμμώτω, Αττικόλεκτον = Πεθαίνω της πείνας.
- Σμήχω = Τρίβω, σφουγγίζω.
- Εύδιος (ευ + Δίος = θείος), γαλήνιος.
- Ορέγω = απλώνω, εκτείνω εκ του οποίου και η οργυιά, ενώ ορέγομαιι = επιθυμώ σφόδρα, εκ του οποίου και η όρεξη.
*Τα λήμματα της Βικιπαίδειας με τις μπλε σημάνσης, καθώς και οΛουκιανός είναι δικά μου
