ET IN ARCADIA EGO

Ομότιτλος πίνακας ζωγραφικής  1637 - 1638  τρίτης έκδοσης
(version) του Ζαν Ζακ Νταβίς που εκτίθεται στο Μουσείο του
 Λούβρου.  Πρόκειται για  μια εξιδανικευμένη σκηνή γύρω από
ένα λιτό τάφο όπου ο ένας από τους τρεις βοσκούς διαγράφει
το περίγραμμα με το δάχτυλό του, ο δεύτερος παρακολουθεί
εκστασιασμένος, ενώ ο τρίτος θαυμάζει μια κυρία ίσως αυτή
που μας τραγούδησε ο Ντέμις Ρούσος: My Lady of Arcadia. 

Ανάμεσα σε  αρκετά ανάγλυφα,  αγάλματα και πίνακες ζωγραφικής που αντλούν τα θέματά τους από την αρχαιοελληνική μυθολογία, τα ομηρικά έπη αλλά και την ελληνική ιστορία, όπως ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες του Νταβίντ και η Σφαγή της Χίου^{[1]( κλικ στη μπλε σήμανση)} του Ντελακρουά που εκτίθενται στο Μουσείο του Λούβρου, συγκαταλέγεται  και ο περίφημος πίνακας: Et in Arcadia ego. Η παράλειψη του ρήματος στην εν λόγω φράση, που προφανώς είναι ο παρατατικός  eram (ήμουν) του λατινικού ρήματος sum (= είμαι, υπάρχω), και ο αναγραμματισμός της που μας αποδίδει ακριβώς μια άλλη λατινική φράση: TENGO ARCANA DEI  (κρατώ τα μυστικά του θεού) κατέστησαν τη θεματολογία του αλληγορική και αμφίσημη.

Ο Γκουερτσίνο εμπνευσμένος από την ειδυλλιακή και ανέμελη ζωή μακριά από τις πόλεις όπως τις περιγράφει ο Θεόκριτος και από τα αρκαδικά τοπία  στις εκλογές του Βιργιλίου ( βιβλία VII και X) είναι ο πρώτος που  από το 1618-1622 δημιούργησε  πίνακα ζωγραφικής με δυο βοσκούς και με τίτλο οι βοσκοί της Αρκαδίας (Pastori del Arcadia) που βλέπουν ένα ανθρώπινο κρανίο σε παλιό τάφο όπου παράπλευρα αναγράφεται η φράση ET IN ARCADIA EGO που εκτίθεται στην Εθνική Πινακοθήκης της Ρώμης (Antica).  Mιά προηγούμενη επεξεργασία    του  Ζαν Λουί Νταβίντ, μετά από ένα ανάγλυφό του,  πραγματοποιείται το 1627 με την ίδια επιγραφή και διαφορετική εικονογραφία.

Όλα τα παραπάνω συνετέλεσαν  ώστε ν΄ αναπτυχθεί το λογοτεχνικό και φιλοσοφικό κίνημα του Αρκαδισμού για να επαναπροσδιοριθεί η σχέση τους με την πραγματικότητα. Κάτω από την επιρροή της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας ιδρύεται στη Ρώμη το 1690 από ένα λογοτεχνικό κύκλο η Αρκαδική Ακαδημία με σκοπό να αποκλίνει η ποίηση από την άσχημη επίγευση του μπαρόκ και να στραφεί σε κλασικά μοντέλα. Το σύμβολο της Αρκαδικής Ακαδημίας αποτυπώνεται με τη σύριγγα[1] (κλικ στη μπλε σήμανση) του θεού Πάνα που περιβάλλεται από κλαδιά δάφνης.





* Ο πίνακας αναρτήθηκε από τα (Commons) κοινά του διαδικτύου που είναι ελεύθερα πνευματικών δικαιωμάτων..